“Be careful what you wish for, you may receive it.” (Anonymous)

Without, the night was cold and wet, but in the small parlour of “Laburnum” villa the blinds were drawn and the fire burned brightly. Father and son were at chess; the former, who possessed ideas about the game involving radical chances, putting his king into such sharp and unnecessary perils that it even provoked comment from the white-haired old lady knitting placidly by the fire.

“Hark at the wind,” said Mr. White, who, having seen a fatal mistake after it was too late, was amiably desirous of preventing his son from seeing it.

“I’m listening,” said the latter grimly surveying the board as he stretched out his hand. “Check.”

“I should hardly think that he’s come tonight, ” said his father, with his hand poised over the board.

“Mate,” replied the son.

The Monkey’s Paw …

“مراقب آنچه آرزو می‌کنید باشید، ممکن است آن را دریافت کنید.” (ناشناس)

بدون او، شب سرد و مرطوب بود، اما در سالن پذیرایی کوچک ویلای “لابورنوم” پرده ها کشیده شده و آتش به شدت شعله‌ور بود. پدر و پسر مشغول شطرنج بازی کردن بودند. فرد قدیمی‌تر (پدر)، که ایده های مربوط به شانس‌های اصلی گیرانداختن در بازی را مطرح کرده بود، پادشاه خود را در معرض خطرهای شدید و غیرضروری قرار داد که حتی اظهار نظر خانم پیرمرد موهای سفید را که با آتش به طرز مهربانی گره می زد ، برانگیخت.

آقای وایت گفت: “هارک در باد” ، گفت که بعد از اینکه خیلی دیر خطای مهلک دید ، به طرز جسمی مایل بود که مانع دیدن پسرش شود.

در حالی که دست خود را دراز کرد ، گفت: “من گوش می کنم.” “بررسی.”

پدرش با دست خود روی تخته گفت: “من به سختی نباید فكر كنم كه او امشب آمده است.”

پسر گفت: “همسر”.

پنجه میمون …