داستان کوتاه On the Gull’s Road

On the Gull’s Road

(by Willa Sibert Cather)

IT often happens that one or another of my friends stops before a red chalk drawing in my study and asks me where I ever found so lovely a creature.

I have never told the story of that picture to any one, and the beautiful woman on the wall.

until yesterday, in all these twenty years has spoken to no one but me. Yesterday a young painter, a countryman of mine, came to consult me on a matter of business, and upon seeing my drawing of Alexandra Ebbling, straightway forgot his errand.

He examined the date upon the sketch and asked me, very earnestly, if I could tell him whether the lady were still living. When I answered him, he stepped back from the picture and said slowly:

“So long ago? She must have been very young. She was happy?”

“As to that, who can say — about any one of us?” I replied. “Out of all that is supposed to make for happiness, she had very little.”

On the Gull’s Road

در خیابان گول

( اثر ویلا سیبرت کتل )

معمولا اتفاق می‌افتاد که دوستانم جلوی در اتاقم می‌ایستادند و به طراحی گچی سرخ رنگ روی در نگاه می‌کردند و از من می‌پرسیدند که آن موجود دوست داشتنی را از کجا آورده‌ام.

من هرگز قصه آن عکس را برای کسی تعریف نکردم و آن زن زیبا در این بیست سال جز با من با هیچکس دیگری هم سخن نشده است.

تا اینکه روز گذشته یک نقاش جوان که از قضا هم شهری من هم بود برای یک مشاوره تجاری به سراغ من آمد. به محض دیدن آن طراحی از « الکساندرا ابلینگ »، فورا موضوع خود را از یاد برد.

او تاریخ بالای طراحی را بررسی کرد و مصرانه از من خواست تا درباره زندگی آن زن بیشتر بداند. وقتی به او پاسخ دادم، یک قدم از نقاشی فاصله گرفت و و آهسته گفت:
“خیلی وقت پیش؟ او باید خیلی جوان باشد. آیا خوشبخت بود؟”

من پاسخ دادم: “تا جایی که می‌دانم، چه کسی می‌تواند در باره ما صحبت کند یا چیزی از ما بگوید؟ اما آنچه برای خوشبختی نیاز است در او بسیار کم بود.”
داستان کوتاه در خیابان گول …